Anting-anting

Kanina, habang nag-aalmusal ako, kausap ko si Maracas (not her real name). Hindi ko na maalala kung bakit napapunta kay Lola Nena ang usapan. Hindi ko na talaga maalala. Kaya kailangang isulat ko ang mga bagay-bagay.

Ituloy ko na. Eto ay kuwento lahat sa akin ni Maracas.

Pang-ilang stroke na pala ni Lola bago ang huling stroke niya kung saan naging bed-ridden siya nang 5 taon. Alam ni Lola na 5 taon siyang aalagain dahil sinabi niya yun kay Maracas noong unang taon niyang alagain siya. Paralisado kasi si Lola. Kamay at paa.

Maraming naniniwala na may anting-anting si Lola. Sa 5 taon na bed-ridden siya, madaming beses na hinang-hina na si Lola pero papainumin lang ng tubig at lalakas na uli siya. Sa mga oras na bumabalik ang lakas niya, magsisimula siyang magsalita nang magsalita nang malakas. Mura nang mura nang halos tumatagal nang 1 oras.

Sa mga ganitong mood ni Lola, inilalabas siya ni Maracas sa isang upuan at hinahayaan niyang mag-exercise nang mag-exercise sa pagmumura. Hanggang sa hihina nang hihina ang pagmumura. Ibig sabihin, napapagod na siya. Maya-maya, tatawagin na ni Lola nang malambing si Maracas.


"Maracas. . . Maracas. . . hihiga na ako."

Nasa leeg daw ang anting-anting ni Lola. Napapansin ng mga anak niya ang maliit na bukol sa kaliwa niyang leeg. Kasing-laki daw ng jolen. Noong namatay si Lola, napansin nilang wala na ang bukol na ito. Kung bakit hindi nila tinanong kay Lola ang jolen na ito at kung ano ito ay hindi ko na naitanong.

Ang hinala nila, kay Andoy na anak ni Lola (not his real name) napapunta ang anting-anting ni Lola. Ilang araw bago mamatay si Lola, napansin ni Maracas na hinang-hina siya at hindi na nakakapagsalita. Tinawag na niya ang mga anak ni Lola. Araw-araw pumupunta si Nanay noon. Pabalik-balik din ang ibang mga anak kasama na si Andoy.

Wala si Maracas sa tabi ni Lola noong namatay siya pero alam niyang patingin-tingin si Andoy at ang isa pang anak ni Lola. Nagbanlaw lang ng mga damit si Maracas. Pagbalik niya, patay na si Lola. Pero hinala niya, bago mamatay si Lola, naipasa niya ang anting-anting kay Andoy.

Gusto ko sanang itanong kung paano yun pinasa. Noong niluwa ni Lola ang anting-anting, sinubo ni Andoy? Literal na sinubo? Pero alam kong hindi nga nakita ni Maracas kaya hindi ko na tinanong dahil alam ko naman ang isasagot niya.

May nabanggit din si Maracas na kapag daw ganung may anting-anting ang isang tao, ang mabisa daw na pang-alis doon ay gatas mula sa ina na iisa pa lang ang anak at dapat lalaki ang anak. Mga 1/4 daw na baso ng gatas na ito ang ininom ni Lola isang araw bago siya mamatay.

Tanong ko: "Eh san kayo nakakuha ng gatas na iyon?"

Sabi niya, may kakilala daw silang kaaanak lang. Kung ako ang babaeng iyon at hihingan ako ng gatas niya, hindi kaya nakakapagtaka iyon?

Ano kaya ang sinabi nila noong humingi sila ng 1/4 na baso ng gatas sa babaeng iyon?

Naiintindihan ko kung bakit kailangan na iyong gawin. Katulad rin lang iyon noong binulungan ko ang isa kong Lola (sa side ng Tatay ko) isang gabi bago siya mamatay: "Lola, hirap na hirap na po kayo. Magpahinga na po kayo. Ayaw na po namin kayong maghirap. OK na po kami. Sige na po, magpahinga na po kayo."

Coincidence lang kaya na namatay si Lola isang araw pagkatapos niyang uminom ng gatas mula sa nagpapadedeng inang unang beses pa lang nanganak at at ang anak ay lalaki?

Coincidence lang kaya na noong gabing binulungan ko si Lola, hindi na siya nagising kinabukasan?

Totoo kayang may anting-anting, Iboy?